Be Our Guest...

Spośród ogromnej ilości bajek jakie widziałam od dzieciństwa, jest tylko jedna, którą jestem w stanie nazwać ulubioną i ukochaną. To Piękna i bestia.

Jakiś czas temu widziałam ją po raz kolejny w telewizji i siedziałam jak zaczarowana przez cały seans. Nie wiem co takiego jest w tej opowieści, że mnie tak zauroczyła. Ten sentyment nie słabnie mimo upływających lat. Podejrzewam, że ma to związek z Bellą i jej zamiłowaniem do książek. I z Płomykiem. I z biblioteką Bestii.

Wersję z 1991 roku widziałam tak wiele razy, że kaseta VSH się porządnie zdarła. Przez to mam schizę związaną ze sprawami technicznymi. Podoba mi się tylko stary dubbing oraz oryginalna kreska, a nie odświeżony obraz w ramach 3D. Udoskonalona wersja, moim zdaniem, nie ma tej bajkowej magii.

Wolę taką wersję Belli.

W przyszłym roku do kina wejdzie wersja filmowa Pięknej i bestii. Bardzo podoba mi się obsada, łącznie z Emmą Watson jako Bellą. Na razie teoretycznie, bo pełnego zwiastuna jeszcze brak. Będzie ciekawie, choć do kina pewnie się nie wybiorę - nie zdzierżę filmowego dubbingu :) Nie usłyszeć głosu Iana McKellena to zbrodnia.

Na kanwie tej historii powstało masę innych filmów, bajek czy seriali. Ja oglądałam serial z Lindą Hamilton i Ronem Perlmanem. Kojarzy go ktoś? Nie mogę sobie przypomnieć jak się skończył, a może go nie widziałam w całości?

Z Piękną i bestią kojarzy mi się jeszcze jedna rzecz, a mianowicie piosenka Meat Loafa. Na pewno inspirował się tą historią w teledysku, plus coś z Upiora w operze ;)

Powinnam jeszcze napisać o ścieżce dźwiękowej i piosenkach z bajki, o utworze Celine Dion, ale może innym razem :)